کیسه های پلاستیکی که هر روز به طور معمول از آنها استفاده می کنیم، محیط زیست را با مشکلات و فشارهای جدی مواجه کرده است.
اگر میخواهید با انتخاب چند کیسه پلاستیکی «تخریبپذیر» کیسههای پلاستیکی عمومی را جایگزین کنید، مفاهیم زیر در مورد کیسههای پلاستیکی تجزیهپذیر به شما در انتخاب محیطی مناسب کمک میکند!
شاید شما متوجه شده باشید که برخی از "کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر" در بازار وجود دارد.ممکن است فکر کنید که کیسه های پلاستیکی با کلمه "تجزیه پذیر" باید تجزیه پذیر و سازگار با محیط زیست باشند.به هر حال، این چنین نیست.اول از همه، تنها زمانی که کیسه های پلاستیکی می توانند در نهایت به مواد غیر آلاینده ای مانند آب و دی اکسید کربن تبدیل شوند، می توانند کیسه های واقعا دوستدار محیط زیست باشند.به طور عمده چندین نوع کیسه پلاستیکی "دوستانه با محیط زیست" در بازار وجود دارد: کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر، کیسه های زیست تخریب پذیر و کیسه های کمپوست پذیر.
پلیمر موجود در کیسه پلاستیکی به دلیل اشعه ماوراء بنفش، خوردگی اکسیداسیون و خوردگی بیولوژیکی به طور جزئی یا کامل آسیب دیده است.این به معنای تغییرات در خواصی مانند محو شدن، ترکخوردگی سطحی و تکه تکه شدن است.فرآیند بیوشیمیایی که در آن مواد آلی کیسه های پلاستیکی به طور کامل یا جزئی به آب، دی اکسید کربن/ متان، انرژی و زیست توده جدید تحت تأثیر میکروارگانیسم ها (باکتری ها و قارچ ها) تبدیل می شود.کیسه های پلاستیکی را می توان تحت شرایط خاص و مقیاس زمانی خاک های با دمای بالا تجزیه زیستی کرد و معمولاً برای دستیابی به راندمان تخریب بهتر به کمپوست صنعتی نیاز دارد.
از سه منظر فوق، فقط کیسه های زیست تخریب پذیر یا کمپوست پذیر واقعا "حفاظت از محیط زیست" هستند!
اولین نوع کیسه های پلاستیکی "تجزیه پذیر" به طور خاص شامل "تجزیه نوری" یا "تجزیه اکسیژن حرارتی" می شود. در نهایت، آنها فقط می توانند کیسه های پلاستیکی را به قطعات پلاستیکی کوچک تبدیل کنند که برای بازیافت و تمیز کردن پلاستیک مفید نیست، بلکه تکه تکه می شود. پلاستیک ها. ورود به محیط زیست باعث مشکلات آلودگی بیشتر می شود.بنابراین این کیسه پلاستیکی "تجزیه پذیر" دوستدار محیط زیست نیست و مخالفت های زیادی را در صنعت نیز به همراه داشته است.
پلاستیک های قابل تجزیه با نور: پلاستیک هایی که در اثر نور طبیعی تجزیه می شوند.نور متعلق به اشعه ماوراء بنفش است که فقط می تواند باعث آسیب جزئی یا کامل به پلیمر شود.
پلاستیک های تخریب اکسیداتیو حرارتی: پلاستیک هایی که در اثر حرارت و/یا اکسیداسیون تجزیه می شوند.تخریب اکسیداتیو حرارتی متعلق به خوردگی اکسیداتیو است که فقط می تواند باعث آسیب جزئی یا کامل به پلیمر شود.بنابراین، یاد بگیرید که کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر مختلف را در مواقع اضطراری تشخیص دهید!
کیسه های پلاستیکی که به طور رسمی تولید می شوند باید مطابق با استانداردها و مواد مورد استفاده علامت گذاری شوند.از جمله: علامت بازیافت نشان می دهد که کیسه پلاستیکی قابل بازیافت و استفاده مجدد است.04 در علامت بازیافت یک شناسه دیجیتال بازیافت ویژه برای پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) است.زیر علامت بازیافت> PE-LD< مواد تولید کیسه های پلاستیکی را نشان می دهد."GB/T 21661-2008" در سمت راست کلمه "کیسه خرید پلاستیکی" استاندارد تولیدی است که با کیسه های خرید پلاستیکی مطابقت دارد.
بنابراین، هنگام خرید یک کیسه زیست تخریب پذیر یا کمپوست، ابتدا باید بررسی کنید که آیا آرم کیسه پلاستیکی مورد نیاز کشور در زیر کیسه وجود دارد یا خیر.سپس با توجه به مواد تولید کیسه های پلاستیکی تحت برچسب حفاظت از محیط زیست قضاوت کنید.مواد کیسه ای زیست تخریب پذیر یا کمپوست پذیر رایج مورد استفاده PLA، PBAT و غیره هستند.
تا حد امکان از کیسه پلاستیکی استفاده شده استفاده کنید و سعی کنید قبل از دور انداختن تا حد امکان از آن استفاده کنید!
زمان ارسال: سپتامبر 13-2022